Sohbet Girişi
Kategoriler
Baraj, akarsu yatağına enine yerleştirilmiş her türlü yapay engel. Sulama amacıyla kurulan ilk barajlardan sonra, suyla çalışan makinelerle ya da değirmenlerle ırmak sularının enerjisinden yararlanılmaya başlanmış, akarsu ulaşımının gelişmesi, ırmaklar üstünde düzenleme barajlarının kurulmasına yol açmış ve her baraja bir ya da bir kaç alavere havuzu eklenmiştir. XX. yy’da da, ırmakların, çayların ve gelgit olayının potansiyel enerjisini elektrik enerjisine dönüştürmeye yönelik çok sayıda hidroelektrik baraj yapılmıştır.
Barajlar, kurulan engelin bütünüyle hareketsiz ya da belli bir ölçüde hareketli olmasına göre ikiye ayrılır; Sabit baraj (ya da sabit bağlama). Yüksek ve orta vadilerde sabit barajlar, gölcük ya da baraj gölü (gölet de denir) denilen büyük hacimli depolar ya da alavere havuzu adı verilen daha küçük hacimli depolar oluşturmaya yarar. Ovalarda, genellikle hem enerji üretimine, hem de ulaşım kanallarını derinleştirmeye yarayan barajlar kurulur.
Eskiden taştan örme bir duvardan oluşan bu barajlar, günümüzde beton, taş dolgu ya da toprak dolgu yapılar halinde kurulmaktadır. Çok çeşitli tipleri olan beton barajlar çeşitli sınıflara ayrılabilir.
Ağırlık Barajları: Suyun basıncını, yalnızca kütleleriyle karşılarlar ve temelleri ile yükseklikleri aşağı yukarı aynı genişliktedir.
Kemer Barajlar: Suyun itme gücüne biçimleriyle direnip, bu gücü vadinin iki yamacına iletirler. Dolayısıyla, derinliklerine göre dar olan vadiler için elverişlidirler. Dayanma noktaları sağlam olduğunda, en güvenli barajlar sayılırlar.
Payandalı Barajlar: Bir vadi, kemer baraj kurulamayacak kadar geniş olursa kurulan düzenli aralıklarla yerleştirilmiş payandalara dayanan geçirimsiz bir perde oluştururlar. Geçirimsiz perdeye genellikle, ırmağın akış yönünde büyük eğim verilir; böylece suyun itme gücü, barajın toprağa oturmasını sağlar. Dolayısıyla, yapının hafifliği, tuttuğu suyun ağırlığıyla dengelenir.
Kaya Dolgu Barajlar: Yapı malzemeleri betonla bağlanmamış ağırlık barajlarıdır; dolayısıyla geçirimsiz değillerdir ve suya dokunma yüzeylerinde geçirimsiz bir örtü bulunması gerekir; günümüzde söz konusu örtü, bütümlü ürünlerle oluşturulur. Kaya dolgu barajlar yer sarsıntılarına oldukça dayanıklı oldukları için de, baraj alt kesiminin genişliği, yüksekliğin üç katını bulur.
Toprak Barajlar: Gerektiğince nemlendirilerek sıkıştırılmış killi topraktan yapılmış çok kalın birer setten oluşurlar. Yüksekliğin 100 m olmasına karşılık, alt kesimin genişliği 800 m’dir. Bu tür yapılar, dayanma kayaçları kalın bir alüvyon tabakasıyla örtülü olan yöreler için uygundur. Yeterince killi toprak bulunmadığında ya da yapının boyutları çok büyük olduğunda, baraj, çakıllı topraklarla gerçekleştirilir; profiline (genellikle ortasına) de , geçirimsiz tabakayı oluşturan killi topraktan bir perde yerleştirilir; taş ya da toprak dolgu oluşur. Bu tür barajlarda, sızan suyun kütle içinde yığılmasını önlemek için, iyi bir akaçlama sağlamak gerekir.
Hangi türden olursa olsunlar, sabit barajlara, artık suyun taşmasını önlemek için bir boşaltma düzeneği eklenmelidir.
Bir ırmak yatağına enine yerleştirilen bu yapıların, gölcük ( baraj gölü) sularının boşaltılma yollarını ırmağın debisine uyarlama olanağı veren ayarlanabilir düzeneklerle donatılmaları gerekir.
Hareketli bir baraj, sabit yapılar da içerir; Akarsu taban kaplaması; orta ayaklar; dayanaklar; hareketli metal kapaklar;vb.
Motorların (elektrik, hidrolik, patlamalı) bulunmasından önce, söz konusu düzenekler, elle çalıştırmaya elverişli, küçük bir çok öğeye ayrılmıştı. Günümüzdeyse, dayanma ayaklarının sayısını en aza indirebilmek için, kapakların boyutları çok büyütülmüştür. Kapakların hareketli öğelerini devreden çıkarma işlemi, alta ya da üste kaydırılarak ya da yatay bir eksen çevresinde döndürülerek sağlanır. Alta ya da üste kaydırma da, genellikle, toplanan suyun yüksekliği boyunca bir ya da iki parçalı düz savak kapakların gücü azaltmak amacıyla, savak kapakları ve dayanma yuvaları arasında, bir çerçeve ya da palet üstüne yerleştirilmiş rulolar yer alır.
Örnek Barajlarımız:
Keban, Hirfanlı, Sarıyar, Seyhan, Demirköprü, Devegeçidi, Almus, Porsuk II, Tahtaköprü, Ömerli, Gökçekaya
Kategoriler