Mersin’in coğrafi özellikleri

Mersin’den bir Görünüm

Mersin (İçel),  doğusunda Adana, kuzeydoğusunda Niğde, kuzey ve kuzeybatısında Konya, batısında Antalya, güneyinde Akdeniz vardır.

Coğrafi konumu:  32°  56″  ve 35° 11″  doğu boylamları ile  37°  26″  ve  36°  01″  kuzey enlemleri arasındadır.

Yüzölçümü: 15.853 km².

İlçeleri: Anamur,  Erdemli, Gülnar, Mut, Silifke, Tarsus.

Toprakları: %59,4  dağlar,  %11,2 ovalar, %29,4 platolar.

Dağları: Batı Toros dağları, Akçalı dağları (Karaçal tepesi 2339 m.),  Toldağ  1336 m. , Bolkar  dağları (Mededsiz tepesi  3524 m. , Yıldız tepe  3134 m.),  Mor dağ 2454 m. , Sazlı tepe 698 m. , Gökçetaş dağı 1416 m.  , Büyük Eğri dağı 2.025. , Avlama dağı 1889m. , Gülek Boğazı 1050 m.

Ovalar: Silifke ovası, Anamur ovası, Tarsus ovası, Berdan ovası.

Akarsuları: Göksu ırmağı, Tarsus çayı, Limonlu çayı, Sorgun çayı,  Bakırçay, Aslanköy  deresi, Anamur çayı, Sipahi deresi.

Gölleri: Akgöl,  Keklik gölü, Paradeniz gölü, Aynaz bataklığı (gölü).

İklimi: Kıyılarda Akdeniz iklimi, iç bölgelerde kara iklimi.

Bitki örtüsü: İçel ili topraklarının % 55,9’u orman ve fundalıklarla kaplıdır. % 5,7’si tarım için uygun değildir. Anamur’dan Tarsus’a kadar uzanan kıyı kuşağında makiler vardır. Yüksek yerlerde kızılçam ormanları bulunur.

İçel adı nereden gelmiştir: Yörete İçel adının, Anadolu Selçuklularınca verildiği  ve “Toroslar ötesindeki iç ülke, iç diyar” anlamına gelen iç-il, iç-eli  sözcüklerinden kaynaklandığı sanılmaktadır.  İl merkezi Mersin’in adı ise burada konaklayan Mersinoğlu Türkmen aşiretinden kaynaklanmaktadır.

Tarihi ve doğal güzellikleri: Erdemli çamlığı, Çamdüzü, Pullu, Karabucak, Kızkalesi, susanoğlu, Silifke kalesi, Namrun kalesi, Eshab-ı Kehf, Saint Poul kuyusu, Saint Poul kilisesi, Danyal AS. kabri, Anamur kalesi, Kanlı divane, Mut kalesi, Kleopatra kapısı, Roma hamamı,

Tarihi kronolojisi:

M.Ö. 1700 Kizuvanta Kırallığı.

M.Ö. 1200 Kue Krallığı.

M.Ö. 546 Persler.

M.Ö. 301 Selökidler.

M.Ö. 101 Romalılar.

395 Bizanslılar.

685-960 Bölgenin Bizans’lılar ile Araplar arasında el değiştirmesi.

1082 Selçuklular.

1357 Karamanoğulları.

1516 Bölgenin tamamiyle Osmanlı hakimiyetine girmesi.

1832 Mısırlı İbrahim Paşa’nın hakimiyeti.

1839 Osmanlılar.

17 Aralık 1918 İngiliz ve Fransız işgali.

19 Aralık 1918 Tarsus’ta Fransız işgali.

20 Kasım 1919 İngilizlerin Mersin’i boşaltması.

27 Aralık 1921 Tarsus’un kurtuluşu.

3 Ocak 1922 Mersin‘in kurtuluşu.