SS Subayları

1929’da SS’lerin başına geçen Heinrich Himmler onları, Nazi kültürünün somut bir örneği galine getirmek istedi. 1925’te kurulan SS  Schutzstaffel, Koruyucu Birlik, orta çağın, toton şovalyelerine benzer bir düzende tasarlanmıştı. Titizlikle tanımlanmış ırkçı sözde krıterlere göre seçilen  SS subayları, üstlerine mutlak ve bağnaz bir sadakat borçluydular;  o kadarki bu subaylar toplama kamplarında Yahudiler’in  kökünün kazınması gibi  savunulacak  hiç bir yanı olmayan  zulümlerin en gayretli uygulayıcıları oldular. SS’ler yüce bir gelecek ugruna ölmeye hazırdılar. İdeoloji şu basit ilkeler üzerine kuruluydu; Kuzey Avrupa ırkını ve Yahudi kinini  göklere çıkartan ırkçı birsaplantı,  Blut und Boden, kan ve toprak  değerlerine sahip ve girilmekte olan  kentsel medeniyete karşı siper olan  köylüye derin bir sevgi, Himmler’i Polonya ve Doğu Avrupa halklarını  kölelige indirgemeye kadar götüren Slav ırkı  karşıtlığı ve  Hırıstiyanlık karşıtlığı.  Çünki SS’ler Germen ırkının hayranıydılar. Bu;  görev, arkadaşlık,  yiğitlik duygusu ve başarı zevkini kamçılayan  bir şeref yasasıydı. Hitler’in  özel muhafızları olan SS’ler 1933’ten itibaren komünistleri, masumları,  Yahudileri, hareketlenen sendikacıları, homosexsüelleri ve fazla modern sanatçıları yakaladılar, onlara işkence yaptılar ve öldürdüler.