Otlukbeli Savaşı

Fatih Sultan Mehmet, doğuda  Karakoyunluların  yerine kurulmuş olan  Uzun Hasan  yönetimindeki Akkoyunluların, fetih siyasetine ters hareketlerde bulunduklarını biliyordu.  Hatta Anadolu’daki beylikler ve Hırıstiyanlarla yapılan ittifaklardan da bilgisi vardı. Bunlar yetmez gibi Uzun Hasan, kendisini  en büyük Asya Sultanı ilan edip, 1471’de Osmanlı topraklarına  kuvvet gönderip,  Tokat’ı  yağmaladı  ve Karamanoğulları   topraklarını ele geçirdi.  Onun bu tutumuna karşı Fatih Sultan Mehmet,  10 Mart  1473’te  hazırladığı orduyla  Üküdar’dan yola çıktı.  Cem Sultan ile, Beyazid’in de  kuvvetleriyle katıldığı Osmanlı ordusu, Tercan’da  Uzun Hasan’ın kuvvetlerinin  yaklaşması üzerine, özellikle  Has Murat Paşa’nın kuvvetlerinin harekete geçmesiyle öncü savaşını başlattıysa da, paşa şehit düştü  ve askerleri yenilgiye uğratıldı.  Bu durum üzerine  hareket emrini veren Fatih, Uzun Hasan ile savaşı Otlukbeli  denilen yerde yapmayı kabul etti. Osmanlı tarihlerine “Şehzadeler Savaşı”  olarak da geçen bu  savaşta,  Osmanlı ordusunun merkezinde Fatih,  sağ tarafında şehzade Beyazid,  sol kanadında şehzade  Mustafa’nın  yönetiminde kuvvetler bulunmaktaydı.  Buna karşın Uzun Hasan’ın  merkezdeki kuvvetleri yönettiği  Akkoyunlu ordusunun  sağ  tarafında oğlu Zeynel Bey,  sol tarafında  ikinci oğlu  Uğurlu Mehmet Bey yer almışlardı.. 11 Ağustos 1473’te  başlayan savaşta Akkoyunluların merkezine saldıran  Fatih,  kısa zamanda Uzun Hasan’ın  kuvvetlerini dağıtmayı başardı;  böylece  Fatih,  kendisinden başka  güçlü bir Sultan bulunmadığını,  bu savaşı kazanarak bir kez daha kanıtlamış oluyordu.