Sohbet Girişi
Kategoriler
Osmanlıların, zaman zaman Rumeli’ye geçiş için önemli bir köprübaşı olan Çimpe kalesini elde etmeleri, Rumeli’nin fethine zemin hazırladı. Orhan Bey tarafından görevlendirilen Süleyman Paşa, kuvvetleriyle Çimpe’den hareket ederek kısa zamanda tüm Gelibolu yarım adasını, Bolayır ve Tekirdağ’a kadar fethetti. Osmanlıların Rumeli’ye geçişinin Bizans için ne kadar tehlikeli olduğunu sezen Kantakuzenos, Osmanlıların Gelibolu’dan çekilmelerini ve Çimpe’nin de büyük bir para karşılığı Bizans’a geri verilmesini önerdiyse de, Orhan Bey buna yanaşmadı. Böylece Bizans, Avrupa yönünden de Osmanlı kıskacına girdi ve Osmanlı orduları Rumeli’ye akmaya başladı. Bizans şaşkınlık içinde Balkanlar’da Sırp ve Bulgarlarla birlikte Osmanlılara karşı bazı girişimlerde bulundu. Orhan Bey, Avrupa’dan Bizans’a gelebilecek yardımları hesaplayarak, fethedilen yerlerin yerleşime açılmasını isteyince, Rumeli harekatını yöneten Süleyman Paşa, özellikle Karesi topraklarındaki Türkmenleri Rumeli’ye geçirerek yerleştirdi. Çorlu’nun Osmanlılar tarafından alınması, Bizans’ın Rumeli’deki Osmanlı varlığını kabul etmesini sağladı. Orhan Bey’le iyi geçinme siyaseti izleyen imparator V. İoannes Palaiologos, Foça’daki Ceneviz korsanları tarafından kaçırılan Orhan Bey’in oğlu şehzade Halil’in kurtarılması için aracı oldu.
Osmanlıların Rumeli’ye yerleşmeleri, Balkan devletlerini ve Avrupa’yı kaygılandırmış olmasına karşın, bunlar kendi aralarındaki mücadeleden dolayı Osmanlılarla ilgilenemediler. Rumeli fatihi Süleyman Paşa’nın 1359’da avlanırken atından düşerek ölmesinden sonra Rumeli harekatını kardeşi şehzade Murat sürdürdü. Süleyman Paşa’nın ölümüne çok üzülen Orhan Bey de fazla yaşamadı ve 1362’de öldü, babasıI.Osman’ın Bursa’daki türbesinin yanına gömüldü.
Yazar: HAKANIM
Görüntüleme: 341 defa
Kategori: Genel, Osmanlı Tarihi
Yayınlanma Tarihi: 06 Aralık 2013
Kategoriler