Çukurova ve Lokman Hekim

Adana ve çevresinin türlü efsaneleri, yüzyıllar boyu halk arasında yer etmiş türlü masalları vardır ister gerçek, ister yalan, bunlar şehirliden köylüye, yaşlıdan gence kadar, herkesin dilinde dolaşır. Bu efsanelerin biride, Lokman Hekim’e dairdir. Lokman  Hekim bütün hekimlerin ustasıdır, söylentiye göre, bütün otların bitkilerin, çiçeklerin dilinden anlar. bunlarla türlü türlü ilaçlar yaparmış. Her çiçek, her ot hangi hastalığa iyi gelir, rivayete göre Lokman’a söylermiş. Lokman Hekim, bütün dünyayı dolaşmış ve Çukurova‘ya gelmiş. Bakmış, bu bereketli topraklarda her şey yetişiyor. O dolaylar da yerleşmeye karar vermiş. Seyhan ırmağının kıyısında, Adana ili Ceyhan arasında kalan Misis şehrine yerleşmiş . Lokman hekimlikteki ustalığını burada da göstermekte gecikmemiş. Her derde deva buluyor, o dolaylar da ne kadar hasta varsa iyi ediyormuş. Bütün hastalıklarından kurtulup, sağlıklarına kavuşan insanlar, Lokman’a başvurarak ölümsüzlüğe de çare bulmasını istemişler. Bunun üzerine de Lokman da yollara düşmüş Çukurovayı karış karış dolaşarak, ölümsüzlük sağlayacak bitkiyi aramaya koyulmuş. Dağ, taş, bayır, ova aramadık yer bırakmamış. Bir gece ulu bir çınarın altında uyuyormuş, bir ses duyup uyanmış: »Lokman bunca zamandır arayıp taraman bitsin artık. Ben ölümün ilacıyım. Bundan sonra insanoğluna da hayvanlara da ölüm yok« Lokman hekim hemen kendisine seslenen otun yanına koşmuş. İlacın nasıl yapılacağı hakkında söylediklerini dinleyip, bir bir not etmiş, otu kopardığı gibi, düşmüş gene yollara, Misise varınca altından koca Seyhan ırmağının ağır  ağır aktığı köprünün üstünde durmuş. Defterine yazdıklarına bakarak, ölümsüzlük ilacını yapmaya koyulmuş. Tam yapıp bitireceği sırada görünmez bir el, defteri de, otu da  uçurarak suya düşürmüş. Lokman Hekim’de bu nedenle ölüme çare bulacağı ilacını yapamamış. O günden sonra da otlar kendisinden yüz çevirmişler.