Cam’ın tarihi

Silis, camda kullanılan ham madde

Cam, sıvı haldeki yüksek ağdalıklarıyla nitelenen, billurlaşmaksızın  donma sonucu oluşmuş çeşitli bileşenleri vede bileşen karışımlarını içeren ve  belli bir biçimi olmayan katı cisimdir. Camın bileşimine giren  elementlerin  ağdalıkları  yüksek olduğunda,  billurlaşabilecekleri  sıcaklık aralıklarında  oluşma hızı  soğuma hızından  çok daha düşüktür  ve sıvı,   aşırı soğumuş olarak kalır (bu soğuma sırasında ağdalık  sürekli artar)  yaklaşık 10 üstü 14 puazöyün üstünde, aşağı yukarı  esnek, camsı bir katı cisim oluşur.

Eldeki bilgiler,  bütünüyle camdan işlenmiş  ilk eşyaların yapılış tarihini ve yerini kesin olarak belirlemeye olanak vermemektedir.  Ele geçirilen en eski bulgular, eski Mısır  uygarlığından (İ.Ö. 1600 yıllarına rastlayan Yeni İmparatorluğun başlangıcından)  kalmadır. Söz konusu bulguların bolluğu,  o dönemde  cam eşyanın büyük bir yaygınlık kazandığını  göstermektedir.

Birinci bin yılda  önce İbraniler, Fenikeliler, sonra da  Yunanlılar camcılık sanatıyla uğraştılar.  Romalılar’sa bu sanatı  Mısırlılardan öğrendi; Gerçekten İskenderiye, VII. yy.’dan başlayarak Eskiçağ camcılığının merkezi olmuştu.  Roma İmparatorluğu’nun  gelişmesi, cam sanayisinde büyük bir  atılım yapılmasını sağladı. Cam  sanatının kendine özgü yöntemlerle gelişmesine olanak veren üfleme işlemi o dönemlerde bulundu ve gelişti.