Sohbet Girişi
Kategoriler
İçi patlayıcı maddeyle dolu patlayıcı silah.
XVI.yy’da topçu birlikleri tarafından kullanılmaya başlanan ilk bombalar, içine patlayıcı madde doldurulan ve fitille ateşlenen küresel bir gömlekten oluşuyordu. Günümüzde bomba sözcüğü, havan toplarıyla atılan ve kanatçıklarla donatılmış mermilerin yanı sıra, uçaktan fırlatılan mermiler için de kullanılmaktadır.
1945 yılına kadar, özitim ve özgüdüm düzenekleri içeren mermilere de bomba denirken [sözgelimi, ikinci dünya savaşı sırasında İngilizleri yıldırmak için Almanların geliştirdikleri V1 ve V2 “uçan bombalar”ı] günümüzde, sözkonusu mermilere roket, güdümlü mermi yada füze adı verilir.
Birinci dünya savaşıyla birlikte bombalar askeri hedefleri yok etmek için kullanılmaya başlandı. O dönemde bombardıman uçakları ortalama birkaç yüz kilogram ağırlıkta, 500 – 1200 kg arasında bomba taşıyorlardı; 16 şubat 1918’de bir Alman bombardıman uçağı, 1 000 kg’lık ilk bombayı İngiltere’ye attı.
İkinci dünya savaşı boyunca bomba ağırlığı büyük ölçüde arttı. Ağustos 1940’dan Mayıs 1941’e kadar, İngilizler Almanya’ya 20 000 ton bomba, Almanlarda aynı dönemde İngiltere’ye 50 000 ton bomba attılar. Savaşın sonunda, altı ay içinde Almanya ‘ya yağdırılan bomba miktarı 450 000 tonu buldu [ bu bombardımanlar çok büyük yıkıma ve bir çok ölüme sebep olmuştu]. Yıkılacak hedefe göre ayarlanmış çeşitli bombalar yapıldı; 250 kg-10 ton arasındaki basınç etkili bombalar; kentlerin bombardımanında kullanılan yangın bombaları; barajları yıkmak için girici bombalar; 20-50 kg arasında, şarapnel saçan bombalar.
Vietnam savaşı sırasında, özellikle 1967’den sonra, ABD kuzey Vietnam ve çevresine milyonlarca ton bomba yagdırdı; napalm bombalarının yanı sıra, bitki örtüsünü bütünüyle yok eden yaprak dökücü bombalar kullanıldı. Bu silahlarda yararlanılan çok çeşitli patlayıcı madde arasında pentrit, özellikle de, trinitrotülen yada tolit sayılabilir; TNT simgesiyle belirtilen trinitrotülenin yıkım gücünden, günümüzde, nükleer patlayıcıların gücünü ölçmede yararlanılır; bu ölçümde, en küçük nükleer patlayıcı, kiloton T.N.T. türünden belirtilir. Geleneksel bombaların yıkım gücü, ton başına yaklaşık 0,4 hektarla sınırlıyken, bir tek hidrojen bombası, 1 500 km²’lik bir yüzeyi, yakıp yıkabilir. Öte yandan, geleneksel bombalarla bombardıman yapmak için gereken insan ve malzeme miktarı çok daha büyüktür; sözğelimi, Hiroşima’ya atılan atom bombasının doğurduğu sonuçları elde etmek için, toplam 2 000 ton bomba taşıyacak 200’ün üstünde B29 bombardıman uçağı gerekirdi.
Yazar: kaRnaK
Görüntüleme: 229 defa
Kategori: Genel, Genel Kültür
Yayınlanma Tarihi: 02 Ağustos 2013
Kategoriler