Absida nedir

Dinsel mimarlıkta, iç mekanın daire ya da çokgen planlı uç bölümü. Absida [ya da apsit], ilk olarak Hıristiyanlık öncesi Roma mimarlığında kullanılmış, genellikle tapınaklarda, anıtsal heykelin bulunduğu yerde derin bir niş olarak tasarlanmıştır. Bu biçim, Roma bazilikalarında merkezi sahında  da korunmuş ve erken Hıristiyanlık dönemi kiliselerine de uyarlanmıştır; Kiliselerin ilk örneklerinde rahipler absida bölümünde oturur, absida kilisenin merkezi ile sunağını ayırırdı. Erken Hıristiyanlık ve Orta çağ kiliselerinde, absida genellikle koro yerinin arka tarafında, kilisenin doğu bölümünde yer almıştır; ama çapraz sahının sonunda ya da yarım kubbenin altında bulunduğu kiliselerde vardır. Din dışı  mimarlıkta, özellikle de Roma biçimlerinin taklit edildiği XVIII, yy’da, absida genellikle heykel sergileme bölümü olarak kullanılmış, İngiliz mimarı Robert Adam, yapılarının pek çoğunda absidaya da yer vermiştir.