Uçaktan Füzeye

Astronomların göğe açılan ilk penceresi teleskop idi. Radyo-teleskop ikinci pencere atmosfer dışında yörüngeye yerleştirilen gözlem araçları ise üçüncü pencere oldu. Astronomi alanındaki hızlı ilerleme havacılığın gelişmesi ile bir paralellik gösteriyor. 17. yüzyılda Hezarfen Ahmet Çelebi‘nin kartal kanatları ve Lagari Hasan Çelebi’nin barutla çalışan roketi ile havada uçmalarından yüzyıl kadar sonra, Fransız Mongolfier kardeşler balonu icad etmişlerdi. İlk balonun uçuşundan yüzyıl kadar sonra da, 18 Ağustos 1871 de, yine bir Fransız mühendisi, Alphonse Fenaud, havadan daha ağır olduğu halde uçabilen bir aracı yaptı. Bundan sonra havacılık hızla gelişti. Birinci ve ikinci Dünya savaşları havacılık sektörüne büyük yenilikler kazandırdı. Önce askeri amaçla kullanılan ve Alman bilim adamı  Wernher Von Braun tarafından gerçekleştirilen v-2 füzesinden sonra, yer çekiminden kurtulup atmosfer dışına çıkacak füzelerin yapılabileceği iyice anlaşılmıştı, çalışmalar bu yönde hız kazandı. Amerika Birleşik devletleri ile Sovyetler Birliği arasında, uzaya çıkmak için baş döndürücü bir yarış başlamıştı. Burada kısaca bu çalışmalardan sonra nihayet, atmosfer dışında yörünge uçuşu yapan uzay laboratuvarlarının kurulduğunu, uzay gözlemciliğinin artık daha çok bu laboratuvarlardan yapıldığını hatırlatmak istiyoruz. Halen atmosfer dışında çeşitli amaçlarla yörünge uçuşu yapmakta olan binlerce uydu var. Bu laboratuvarlar ve uydular, uzak gezegenlerin resimlerini çekmekte, atmosferi geçemeyen ve dünyamıza gelemeyen radyasyonları kontrol etmekte ve astronomlara geniş bilgi vermektedir. Gezegenlere, Galaksilere ait bilgi ve resimleri bize işte bu laboratuvarlar gönderiyor.