Bellini Ailesi

Gentile Bellini’nin Kutsal Haçın Mucizesi adlı tablosu.

Venedik okulundan, İtalyan ressam ailesi. Jacopo Bellini (Venedik, 1400’e doğru-Venedik, 1470’e doğru). 1415-1420 arasına kadar Gentile Da Fabrian’nun öğrencisi oldu. 1420 – 1428 arasında Floransalı Paolo Uccello’yla sık sık görüştü ve büyük ölçüde etkisi altında kaldı. Verona, Ferrara özellikle de Venedik’te çalıştı. 1450’den sonra iki oğlunu yanına öğrenci olarak aldı. 1460 yıllarına doğru, oğullarıyla birlikte Padova’da çalıştı. Venedik’e döndüğünde Scuola di San Marco’nun iç süslemelerine beş tabloyla katıldı. Ömrünün son yıllarında büyük şöhret kazanarak, oğullarının da yardımıyla, Scuola di San Giovanni (1466) için Meryem Ananın yaşamından esinlediği 18 tablo yaptı. Londra’daki National Gallery’de bulunan iki desen derlemesi çizgilerindeki keskinlik ve özgünlüğü açıkça ortaya koyar. Sanatçı Uccelo’yu izleyip, geometrik kesinlikte bir dekor yaratmaya çalışarak, perspektifi geliştirmiştir.

Gentile Bellini (Venedik, 1429 Venedik, 1507). Jacopo’nın büyük oğlu. Önceleri etkisinde kaldığı eniştesi Mantegna’yla çalıştı. Sık Sık kardeşi Giovannı’yle ortak  iş yaptı. Üstün tekniğine karşı kardeşinin sanatına ulaşamadı. 1479’da Venedik sarayının ressamı olduktan sonra, Osmanlı imparatorluğuna gönderildi ve Fatih Sultan Mehmet‘in resmini yaptı. vendik’e dönünce (1480), Scuola di San Marco’nun süslemelerinde çalışmaya başladı. venedik dukası Marco Barbarigo’nun (1487) ve Duka Agostino’nun 1493 yılında portrelerini yaptı. Vasiyetnamesinde kardeşinden tamamlanmamış  tablolarını bitirmesini istedi.

Giovanni Bellini, (Venedik ya da Padova, 1430’a doğru Venedik, 1516). Jacopo’nun ikinci oğlu, Bellini’ler arasında en iyi ressam ve 15. yüzyılın başlıca sanatçılarından biri olan Giovannı Bellini , 1458’den 1460’a kadar Padova’da kaldı. O dönemde Padova okulu üslubunu temsilcisi olan eniştesi Mantegna’dan büyük ölçüde etkilenid. (Bunun izleri yaptığı ilk Madonna’larda açıkça görülür). 1479 yılında Scuola Grande’nin fresklerini tamamlamak için Gentile’nin yerine getirildi; Venedik sarayının ressamlığına atandı. 1505 yılına doğru, desen ressamı olarak tekniğine hayran olan Dürer’le tanıştı. Flaman ressamlar gibi kesinlik ve renk pırıltısını vermeye çalışan Giovanni Bellini yağlıboya resim yapmadaki ustalığı sayesinde, amacına kısa sürede ulaşmış, babasından da geometrik kesinlik sağlayan Floransa’lı beğenisini almıştır. Giovanni Bellini’nin yapıtlarında çifte bir eğilim göze çarpar: Rönesans’a özgü doğa gözlemciliği (bunun en iyi kanıtı, ilk Pieta’larından birinde ve yaptığı bir kaç dinsel portrede göze çarpan asil gerçekçiliktir). Ortaçağ’a özgü, biçimleri ülküselleştiren ve bütün renkçi kaynakların gözler önüne serildiği düşsel, göz kamaştırıcı bir dünya yaratma çabası. Gerçekten Bellini, işlediği konuların arka planlarında yer alan manzaralardaki eşsiz inceliklerle oynayan bir renk ustasıdır: Işık ve renk ögelerin de gökyüzünde  bu biimde yer veren ilk ressamdır. 8 Bu anlayış daha sonra bütün Venedik reklam sanatının özelliklerinden biri haline gelmiştir). Giovanni Bellini’nin öğrencilerinden olan Giorgione ve Tiziano, sanatçının son resimlerinden etkilenmişler ve onun sanatını yenileyerek sürdürmüşlerdir. Carpaccio’dan Canaletto’ya kadar, bellini ailesi ressamların sanatından etkilenmeyen, onların sanatına bağımlı olamayan hemen hiç bir Venedikli sanatçı yoktu.